Halo: Fall of Reach – Covenant review

Lars Cornelis

Ging het eerste deel nog voornamelijk om de training, in Halo: Fall of Reach – Covenant is de strijd dan echt uitgebroken. De Covenant hebben het eerste vijandelijke contact met de mensheid gemaakt en de SPARTAN-II’s, waaronder natuurlijk Master Chief, zien een mooie gelegenheid om hun training in de praktijk te brengen.

We kunnen een commissie verdienen voor aankopen die gedaan worden via onze links.

De comicserie Halo: Fall of Reach is gebaseerd op Eric Nylund’s steengoede Halo: The Fall of Reach uit 2001 en richt zich volledig op de geschiedenis van Master Chief. In het eerste deel, Bootcamp, stond de training van Chief en de andere SPARTAN-II’s centraal en hoewel Covenant natuurlijk een direct vervolg is, is het dankzij een slimme opdeling van verhaalbogen niet strikt noodzakelijk deel één gelezen te hebben. In dit deel zijn de SPARTAN-II’s een stuk ouder en maken kennis met het karakteristieke MJOLNIR-pantser, de Covenant en de harde waarheid dat in een echt gevecht echte kogels worden afgevuurd.

Master Chief en Keyes

De meeste aandacht is er voor een belangrijke scène uit het boek waarin de SPARTAN-II’s worden ingezet om de planeet Sigma Octanus IV terug te veroveren. Op deze menselijke kolonie ontdekt Master Chief dat de Covenant wel erg veel aandacht heeft voor een op het eerste gezicht waardeloze steen. Ook Captain Keyes, dan nog Lieutenant, komt tot de conclusie dat het gedrag van de Covevant verdacht is en onderschept berichten van de Covenant. Deze specifieke scène is van groot belang voor de gehele serie en krijgt dan ook de aandacht die hij verdient.

Waren er bij Bootcamp nog duidelijk andere scènes op de snijtafel blijven liggen, in Covenant is het tempo goed. Er is veel aandacht voor de eerste kennismaking met het MJOLNIR-pantser en de belangrijke missie op Sigma Octanus IV. Natuurlijk zijn er wel wat details weggelaten. Bepaalde namen worden genoemd zonder enige uitleg. De schrijvers van Covenant gaan er vrij gemakkelijk van uit dat de lezer over de nodige voorkennis beschikt. Echt storend is dit gebrek aan detail gelukkig nergens. Het hindert het verhaal dat verteld wordt niet echt. Het tempo voelt al met al natuurlijk en Halo: Fall of Reach – Covenant leest lekker weg.

De tekenstijl is helaas nog steeds niet erg gedetailleerd, maar aangezien de gezichten van de SPARTAN-II’s voornamelijk achter een blinkend vizier zitten, is dat hier iets minder storend dan in Bootcamp. Wel zijn er enkele fouten gemaakt die niet stroken met de door Eric Nylund en andere auteurs gehanteerde canon. Zo doet de eerste versie van het MJOLNIR-pantser erg denken aan de Mark VI-versie uit Halo 2 en 3, terwijl dat specifieke pantser pas jaren later zou worden ontwikkeld. Tevens dragen alle SPARTAN-II’s verschillende helmen, terwijl altijd specifiek is gezegd dat de SPARTAN-II’s volledig identieke pantsers droegen. Mogelijk is dit gedaan om de SPARTAN-II’s voor de lezer individueler te maken, of als knipoog naar Halo: Reach waarin spelers hun eigen pantser konden maken, maar ‘historisch correct’ is het niet.

Conclusie

Halo: Fall of Reach – Covenant vertelt op spannende wijze hoe de SPARTAN-II’s al vroeg in de oorlog tegen de Covenant op belangrijke missies worden gestuurd. De wandelende tanks zijn net zo imponerend als je je had voorgesteld tijdens het lezen van Eric Nylund’s The Fall of Reach. Soms was wat meer uitleg bij bepaalde verwijzingen fijn geweest, maar over het algemeen leest deze comic lekker weg. Dankzij Covenant kijken we in ieder geval uit naar het derde en laatste deel: Invasion.

Halo: Fall of Reach – Covenant is onderdeel van de Halo Tijdlijn.